LOCHEM – De gemeente Lochem heeft geen actueel inzicht in de kwaliteit van grond- en oppervlaktewater en heeft niet paraat welke vergunning zijn verleend voor lozingen op het riool en op open water. Dit bleek maandag toen de fractie van LochemGroen! hier vragen over stelde. Wethouder Marja Eggink moest de antwoorden voorlopig schuldig blijven.
De vragen werden gesteld tijdens het vragenhalfuur waarmee de Politieke Avonden meestal beginnen. De wethouder liet weten dat de antwoorden veel uitzoekwerk vergen en dat dit op zo korte termijn niet was gelukt. Ze stelde voor om er schriftelijke vragen van te maken, waardoor meer tijd ontstaat om de antwoorden te formuleren.
Recent rapport
LochemGroen! gaat dit inderdaad doen, maar fractievertegenwoordiger Jonah Heidweiller zei het wel jammer te vinden dat de gemeente weinig weet over water en dat dit getuigt van gebrek aan gevoel voor urgentie. De vragen waren ingegeven door een recent rapport van de Raad voor de Leefomgeving en infrastructuur (Rli) over de kwaliteit en kwantiteit van het grond- en oppervlaktewater in Nederland. Bijna overal worden te hoge concentraties schadelijk stoffen gemeten en drinkwaterbedrijven ondervinden steeds meer problemen om genoeg schoon water te leveren.
In het rapport wordt verder geconcludeerd dat nog veel moet gebeuren voordat Nederland in 2027 voldoet aan de normen uit de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW). LochemGroen! wil een overzicht van welke vergunningen door Rijk, provincies, waterschap en de gemeente zijn verleend voor lozingen. De gemeente besteedt die vergunningverlening overigens uit aan de Omgevingsdienst Achterhoek.
Nog veel mis
De Europese richtlijn is al sinds 2000 van kracht en schrijft voor dat alle wateren in Europa uiterlijk in 2027 moeten voldoen aan de gestelde normen. De Rli stelt vast dat nog slechts een beperkt percentage van de Nederlandse wateren in goede toestand verkeert. In 2019 werd in 2019 bij 75 procent van alle oppervlaktewateren de norm van één of meer verontreinigende stoffen overschreden.
En in 2020 was bij 90 procent van de oppervlaktewateren de biologische waterkwaliteit nog niet goed genoeg. Vooral door een te hoge belasting met de meststoffen stikstof en fosfaat. Het niet op tijd bereiken van de KRW-doelen kan betekenen dat tal van activiteiten in Nederland – zowel in de landbouw als in de rest van de economie – noodgedwongen stil komen te liggen. Ook bestaat het risico dat Nederland bij het niet halen van doelen te maken krijgt met Europese boetes.
