LOCHEM – Hoe vergaat het Lochemers in den vreemde nu het virus rondwaart? Een oproep leverde reacties op van onder meer (oud-)Lochemers in Spanje, Noord-Italië en op Cuba. In de eerste twee landen wonen mensen met Lochemse roots. Op Cuba ging het om een vakantieganger.
De in dit artikel genoemde bijdrage Renate Emsbroek uit Noord-Italië hebben we eerder al integraal gepubliceerd. Lees de hele open brief HIER.
Cuba
Die toerist was Miek Somhorst (foto). Wás, want inmiddels is ze – drie dagen eerder dan gepland – met een KLM-vlucht teruggekeerd in eigen land. Vanuit Cuba meldde ze dat alles dicht was op het eiland, waaronder restaurants en musea. “Alle winkels zijn leeg omdat ze hier eten uit China importeren maar de aanvoer ligt al een paar weken plat. Het enige dat in winkels ligt is oploskoffie, ketchup en… pasta”, aldus Miek. Hamsteren wordt voorkomen doordat iedereen slechts één verpakking van elk product mag kopen. “Overal staan rijen met mensen die boodschappen willen doen.
Miek Somhorst meldde zich vanuit de stad Trinidad op Cuba. “De mensen zijn bang voor ons en lopen naar de overkant van de straat als wij eraan komen. Dat is een groot verschil met Havana. Daar merk je niks. Corona is in Trinidad begonnen.” De Lochemse is in het dagelijks leven verpleegkundige bij Dimence in Deventer. Vanuit Cuba laat ze weten: “Ik geniet optimaal, want als ik weer thuis ben moet ik volle bak werken!”
Spanje
Vanuit de regio Granada in Zuid-Spanje meldde zich Annelies Bontekoe. Samen met echtgenoot Ed verruilde ze een woning op de Armhoede voor een optrekje met sinaasappelboomgaard in Spanje. “Wij zijn opgehokt als het ware”, meldt Annelies. “We moeten thuisblijven en mogen alleen naar buiten voor het hoogst noodzakelijke. De Guardia Civil en het leger controleren iedereen of ze wel een geldige reden hebben om buiten te zijn.”
Gelaten sfeer
De sfeer onder de mensen in hun omgeving is gelaten en iedereen houd zich netjes aan de regels. Je mag alleen naar buiten als je naar supermarkt of apotheek moet. Je moet dan alleen gaan en voorzien van mondkapje en handschoenen. Dorpen en steden zijn uitgestorven. “Ook hier zie je een enorme sociale beweging op gang komen maar, in tegenstelling tot Nederland, georganiseerd door de gemeentebesturen. Via Facebook kunnen we het lokale nieuws goed volgen alsook de berichten van de Nederlandse ambassade”, aldus de oud-Lochemers.
Annelies en Ed Bontekoe zagen de bui al hangen en sloegen vorige week als een voorraadje in. “Gelukkig hebben we hier een fijne tuis en een grote sinaasappelboomgaard zodat wij wel naar buiten kunnen en iedere dag vers geperste sinaasappels kunnen nuttigen”, zo schrijft Annelies. En verder: “Wij hebben besloten om in Spanje te blijven en hier af te wachten hoe alles gaat verlopen. Hier begint het al zomers te worden; hopelijk dat het virus daardoor iets minder actief wordt. Contact met familie en vrienden onderhouden wij middels telefoon, whatsapp en de sociale media. Wij wensen iedereen in Lochem heel veel sterkte in deze rare en onzekere tijd. Houd jullie taai!
Italië
Vanuit Sesto San Giovanni, een voorstad van Milaan, meldde zich Renate Emsbroek. De geboren en getogen Lochemse woont daar al dik twintig jaar met man en twee dochters van 11 en 15 jaar. Zij hebben de opmars van corona in het land van nabij meegemaakt en de brief van Renate stemt niet vrolijk. Ze doet een klemmend beroep: ‘Lieve Lochemers, maak niet de ‘fouten’ die in Italië zijn gemaakt. Onderschat het niet en blijf binnen.’ Van onderschatting was aanvankelijk sprake. Bijna iedereen dacht dat het zo’n vaart niet zou lopen.
Het woord ‘corona’ kan ze bijna niet meer horen. Thuis worden journaals en actualiteitenprogramma’s inmiddels gemeden om de sfeer niet verder te verpesten. Met z’n vieren in klein appartement zonder tuin leven is geen pretje als je niet naar buiten mag. “In het begin gingen we koekjes bakken en zo, maar dat doe je ook niet elke dag.”
Digitaal
Bijna alles gaat via digitale kanalen. De lessen van de kinderen en het werk van Renate ook. En zelfs de vrijetijdsbesteding gaat via het web. Maar dat werk – als consultant – droogt ook langzaam op. “Het is inmiddels niet veel meer dan de e-mail controleren.”
Renate voorspelt sombere tijden voor de Italiaanse economie en dus voor de mensen die er wonen. “Het sociale en economische vangnet hier is niet te vergelijken met een rijk land als Nederland. Sociale problemen, armoede en daaruit volgende criminaliteit zullen binnenkort wel de kop gaan opsteken.”
Gesteggel
Gesteggeld met de regels wordt er ook. “Veel mensen gingen de afgelopen dagen nog veel te veel de straat op. Voor ieder boodschapje naar de supermarkt, 10 x de hond uitlaten en er waren zelfs mensen die de hele dag in hun trainingspak rondliepen om de schijn te wekken dat ze aan het joggen waren.”
De besmettingen liepen op de afgelopen dagen, steeds hogere dodencijfers, ik hoor hier echt constant de sirenes van ambulances voorbijgaan. Dat is een irreële situatie. Ook al moet ik eerlijk zeggen dat wij zelf niemand kennen die besmet is of in het ziekenhuis ligt, zodat het nog steeds een beetje een ver-van-mijn-bed-show blijft.
Schonere lucht
Er zitten ook andere kanten aan de zaak. De lucht is schoner dan ooit en de natuur floreert. Konijnen en vogels domineren de parken. Renate Emsbroek verwacht dat deze crisis een keerpunt in het leven zal betekenen. Dat keuzes volgen op het gebied van werk en relaties.
“Beste medemens, laten we het niet bagatelliseren, denk niet alleen aan jezelf maar ook aan anderen. Ga niet naar overvolle plaatsen met de gedachte: ‘Ach, ik krijg het toch niet’ of ‘Wat maakt het uit? ‘Blijf bij elkaar uit de buurt!”, zo luidt oproep vanuit Noord-Italië.
