LOCHEM – Vrijdagmiddag werd in Het Stadshuus in Lochem een tentoonstelling geopend van Zoo-tex. Dat is een groep van zeven vrouwelijke kunstenaars uit het hele land. Ze hebben gemeen dat ze met textiel werken. Maar daarbinnen is de verscheidenheid bijzonder groot, zo blijkt uit de werken die deze hele maand zijn te bewonderen op de eerste etage van Het Stadshuus.
Kunstliefhebbers uit de regio kunnen Zoo-tex al kennen van groepstentoonstellingen tijdens de Kunstroute Lochem. Afgelopen Pasen was hun werk te zien in de kapel van de Woodbrookers op de Kalenberg in Barchem. De zeven leden van de groep zien elkaar maar enkele keren per jaar. Ze werken elk jaar binnen een afgesproken thema, zodat er bijna letterlijk een ‘rode draad’ in hun werkstukken is te ontdekken. Voor de tentoonstelling in Het Stadshuus is overigens gekozen uit werk van verschillende van deze jaarthema’s.
Materialen
Als kijker moet je soms letterlijk je neus in de tentoongestelde werken steken om te ontdekken welke materialen zijn gebruikt. De schijn bedriegt vaak, want wat van een afstand metaal of hout lijkt, blijkt bij nadere beschouwing wel degelijk textiel. Met name ook door de zeer uiteenlopende technieken is sprake van veel variatie.
De tentoonstelling werd geopend door Mariken Nieuwdorp, voorzitter van Kunst in Lochem. Dat is de organisatie die we onder meer kennen van de kunstroute. Zij is zelf weefster en kunstenares en heeft dus een warme band met textielkunst van de tentoonstelling. Ze stak haar enthousiasme over Zoo-tex in het bijzonder en over de kunstvorm in het algemeen dan ook niet onder stoelen of banken.
Sinds 2007
Dankzij haar woorden weten we ook dat de naam Zoo-tex niet slaat op Zóó Textiel, zoals ze aanvankelijk dacht. Zoo dient op z’n Engels te worden uitgesproken en staat dus voor dierentuin. Dat is de namelijk de plek waar de leden van de groep elkaar in 2007 voor het eerst ontmoette.
Mariken Nieuwdorp brak een lans voor de textielkunst. Die is binnen de beeldende kunst lang in een hoekje geplaatst, al lijkt de erkenning wel toe te nemen. “In de hiërarchie werden schilderen en beeldhouwen duidelijk hoger aangeslagen. Textiel kwam wat achterop. Het werd lange tijd meer als een ambacht gezien in plaats van een kunstvorm.”
Innovatief
Mogelijk heeft het feminine karakter van de kunstvorm, die inderdaad meestal door vrouwen wordt beoefend, ook iets te maken met de positie op de ladder der kunstvormen. Hoe dan ook, de tentoonstelling van Zoo-tex is een lust voor het oog en zeer de moeite waard. Je zou kunnen stellen dat maar weinig andere kunstvormen zo innovatief zijn als textielkunst. De zoektocht naar nieuwe materialen en technieken spat als het ware van de getoonde kunstwerken af.
De zeven leden van Zoo-tex zijn Bouwke Alsema, Annelies de Graaf, Marga Lagrand, Suze Termaat, Inge Witvers, Anne Marijke Spijkerboer en Liesbee Colombijn. Die laatste komt uit Laren. Ze was eerder voorzitter van TextielPlus, waarvan ook Mariken Nieuwdorp deel uitmaakte. Er is een kwartaalblad met dezelfde naam, al wordt de titel weergegeven als TxP, waarbij de x is vormgegeven als een kruissteek.
Voorlopig laatste
De tentoonstelling van Zoo-tex, die nog is te zien tot en met 30 september, is voorlopig de laatste in de reeks van de Kunstcommissie van Het Stadshuus. Tot volgend voorjaar wordt een pauze gehouden omdat het gebouw wordt verbouwd.
De toegang tot de tentoonstelling is gratis. Kijk voor meer informatie op: zoo-textielkunst.nl. Meer over het genoemde blad TxP is te vinden op textielplus.nl.
LN schrijft: “Mogelijk heeft het feminine karakter van de kunstvorm, die inderdaad meestal door vrouwen wordt beoefend, ook iets te maken met de positie op de ladder der kunstvormen.”
Maar kijk eens hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Tapijt_van_Bayeux
Comments are closed.