GORSSEL – IJsseljazz in Gorssel bewees zondag opnieuw een sympathiek festival te zijn van precies de juiste omvang: druk genoeg om gezellig te zijn en om de artiesten een ‘warm bad’ te bezorgen, maar ook met prettig veel bewegingsvrijheid voor iedereen.
[In de loop van maandag volgt een uitgebreide fotogalerij over IJsseljazz]
Breed
Dat laatste zorgt er ook voor dat de horecavoorzieningen makkelijk en snel bereikbaar zijn. Muzikaal zit IJsseljazz ook al jaren wel snor, al zal de echte jazzliefhebber misschien zeggen dat er te weinig echte jazz is te horen. Aan de andere kant zorgt de artiestenkeuze er wél voor dat de muziek een breed publiek aanspreekt.
Hamel
De lichtvoetigheid kwam onder andere tot uitdrukken tijdens de concerten Sugar & Spice van toetsenist Bas van Lier en van de band van Wouter Hamel. Met name de laatste richt zich steeds meer op puur poprepertoire. Hamel en zijn kundige kornuiten wisten hun enthousiasme goed over te brengen op het publiek.
Matt Bianco
Het muzikale hoofdgerecht van IJsseljazz stond dit keer niet als laatste geprogrammeerd. New Cool Collective met zanger Mark Reilly spelen een aanstekelijke mix van jazz, swing, soul en funk. Herkenbaar werd het voor iedereen toen de nummers Matt Bianco werden gespeeld. Van die band was Reilly in de jaren ’80 de voorman.
ALS
Het sluitstuk op het hoofdpodium aan de Hoofdstraat was The Battle Against ALS waarbij alles was gericht op een flinke financiële ondersteuning van de strijd tegen de ziekte ALS. Veel artiesten die er toch al waren beklommen hiervoor opnieuw het podium, aangevuld met bekende namen als Hans Dulfer, Jules Deelder, Def P, Boris van der Lek (Wild Romance) en de fantastische Deventer drummer Cyril Directie.
Saxofoons
Na een valse start met brommende of niet werkende microfoons kwam het ‘zootje ongeregeld’ toch nog goed op stoom. Vooral de stukken met drie saxofoons van Dulfer, Van der Lek en Benjamin Herman lieten Gorssel swingen.
Jonge honden
Op het bluespodium op het Nijverheidsplein stonden onder meer twee jonge honden: Raaltenaar Tom Veltien en Leiff de Leeuw. Beide getalenteerde gitaristen traden er op met hun eigen band. De afsluiter van IJsseljazz was – zeker voor bluesliefhebbers – misschien wel het allerbeste ingrediënt van de dag. De band King of The World hoeft zich na ruim drie jaar dat ze bestaan niet meer te bewijzen maar dat is precies wat ze zelf elke keer toch weer doen.
King of the World
Erwin Java (ex-Cuby) blijft een ‘beest’ van eengitarist die zowel swingend als uiterst subtiel kan spelen. De rest van de band met drummer Fokke de Jong (ex-Normaal), bassist/zanger Ruud Weber (oa Snowy White) en toestenist Govert van Kolm maken van King of The World een regelrechte sensatie.
Tijdschema
Wat zondag minder geslaagd was, was het tijdschema van het festival. De speeltijden op beide podia liepen teveel synchroon, zodat ook de (vrij lange) ombouwpauzes gelijk vielen. Daardoor kreeg je als geïnteresseerde bezoeker minder te horen en zien dan je zou willen.
