Recensie en fotogalerij IJsseljazz Gorssel 2022

0
Hans Dulfer (82) tijdens IJsseljazz 2022 (foto: Niek Hidding)

GORSSEL – IJsseljazz Gorssel is terug. Na afwezigheid van twee jaar stonden er weer podia op het plein voor Den Oldenhof en aan de Joppelaan/Nijverheidsstraat. Die laatste was, zoals altijd, gewijd aan the blues. Het hoofdpodium was gereserveerd voor jazz en soul.

De foto’s onder dit bericht zijn meest van Niek Hidding. Een enkele is gemaakt door LochemsNieuws. We hebben ze onder elkaar geplaats omdat dit ook op mobiele schermen altijd werkt.

Voor de liefhebber van technische hoogstandjes, muzikale inventiviteit en creativteit was het optreden van het trio Montis, Goudsmit & Directie om te smullen. Gitaar, drums en Hammondorgel; meer heeft dit trio niet nodig om te vlammen. Veel up-tempo nummer en af een toe een rustpunt dat voor kippenvel zorgde. De virtuositeit van gitarist Anton Goudsmit is ongeëvenaard. En drummer Cyriel Directie speelde (bijna) een thuiswedstrijd. Hij maakte zelfs zijn huisadres in Deventer publiekelijk bekend.

Soul

Zanger Steffen Morrison en zijn band brachten onversneden soul naar Gorssel. Dat viel bij veel bezoekers in de smaak. Er mocht gedanst worden. Wat opviel is dat Morrison kennelijk houdt van nummers met heel veel tekst. Af en toe zou je wensen dat zijn medemuzikanten wat meer de ruimte geeft.

Dat laatste was aan de inmiddels 82-jarige Hans Dulfer wel besteed. Hij liet zijn kornuiten uitgebreid soleren. Het publiek van IJsseljazz was onder meer getuige van vermoedelijk de meest beweeglijke bassist van de lage landen. Ishaq van Niel is de naam. Karakteristiek voor Hans Dulfer is dat hij zijn publiek altijd toespreekt (en soms toezingt) via de microfoon op de kelk van zijn saxofoon. Dat is vaak onverstaanbaar maar het hoort nu eenmaal bij ‘s mans imago.

Trijntje

Hoofdmoot van het programma op het hoofdpodium wat een concert van Trijntje Oosterhuis met (een deel van) het Jazzorkest van het Concertgebouw. Louter werk van Frank Sinatra stond er op het programma. Voor de liefhebber van ‘Ol’ Blue Eyes’ is het even wennen om al die bekende nummers uit een vrouwenmond te horen komen. Het ingetogen, lage en haast laconieke stemgeluid van Sinatra wordt door Trijntje Oosterhuis af en toe voorzien van hoge uithalen. Ze hield zich met gemak staande in het repertoire, mede dankzij de steun een stel doorgewinterde muzikanten.

Op het bluespodium beet de Gorsselse ‘legende’ Steppin’ Stones zondagmiddag de spits af. Ontstaan in 1978 en nog altijd actief. Het was een uitstekende warming-up voor de vroege bezoekers. Op hetzelfde podium boekten The Hoochies aan het einde van de dag succes. Dampende Chicago-blues gaat er altijd in.

Volgend jaar weer… Dat is zeker.

Foto: Niek Hidding
Foto: Niek Hidding
Foto: Niek Hidding
Foto: Niek Hidding
Foto: Niek Hidding
Foto: Niek Hidding
Foto: Niek Hidding
Foto: LochemsNieuws
Foto: LochemsNieuws