LOCHEM – Een concert in de geest van Bach. Zo noemden trompettist Eric Vloeimans en cellist Jörg Brinkmann het vrijdagavond zelf. “Als hij hier was geweest was Bach vermoedelijk achter het orgel gekropen om mee te doen”, zo schetste Vloeimans een toepasselijk sfeerbeeld. Het publiek in de volle Gudulakerk kreeg iets moois voorgeschoteld. Twee meesters op hun instrument op één podium, dat kon eigenlijk bij voorbaat al niet stuk. De Bachweken Lochem hebben een onbetwist hoogtepunt al te pakken.
Eric Vloeimans concludeerde al na de eerste twee stukken dat de kerk qua akoestiek geschapen is voor een trompet. De galm leent zich uitstekend voor gedragen stukken, maar er was af en toe ook wel wat frivolers te beluisteren. Soms haast jazzy swingend zelfs. Zoals het ‘Kwikkende Kwikstaartje’ van zijn laatste album ‘Wild Port of Europe’. Dat is de soundtrack van de gelijknamige documentaire over het dierenleven in de Rotterdamse haven.
Improvisatie
Geïmproviseerd werd er ook dat het een lieve lust was. In de tijd van Bach werd er heel wat af geïmproviseerd. Vloeimans stelde met enige teleurstelling in zijn stem vast dat klassieke musici van nu dit kennelijk hebben afgeleerd. De trompettist – die graag stijlen verbindt – is ook thuis op de jazzpodia van de wereld en weet dus als geen ander wat improvisatie is.
Hij maakte tijdens het concert zijn reputatie als de meester van het zachte trompetspel helemaal waar. Net als je als toehoorder denkt dat er nog slechts lucht uit het instrument komt, is daar toch weer die zachte noot of melodielijn die lijkt te dansen in de wind. In cellist Jörg Brinkmann vond Eric Vloeimans de perfecte partner. Ook hij beheerst zijn instrument tot in de finesses. Melodisch, met de strijkstok, of meer ritmisch tokkelend (pizzicato) past de cello wonderwel bij het geluid van de trompet.
Vrolijke noot
De compositie ‘Valse au Chocolat’ van Brinkmann vormde de letterlijke vrolijke noot van de avond. En uitbundig werd het zelfs toen het publiek werd uitgenodigd om mee te zingen. Zonder woorden maar met het befaamde ‘la la la’. Het spreekt haast voor zich dat (zelfs) dit prachtig klonk in de kerk.
Het publiek beloonde het tweetal met een staande ovatie. Dat leidde tot een toegift, een stuk van een nieuwe cd van Eric Vloeimans en Ravelli Brass, die op 8 april in Nijmegen wordt gepresenteerd.
Morricone
Het is achteraf geneuzel, maar het concert in de Gudulakerk was dé perfecte gelegenheid geweest voor mensen die de stap van lichte naar klassieke muziek proberen te zetten maar nog niet goed kunnen wennen. De outfit (junglebroek, oranje hemd en gouden schoenen), plus de persoonlijkheid van Eric Vloeimans doen alvast denken aan een popidool. De geest van Bach was erbij en zag en hoorde dat het goed was. Vanaf een andere wolk trok Ennio Morricone – van wie twee stukken werden gespeeld – ongetwijfeld dezelfde conclusie.
Meer over de Bachweken Lochem op: www.bachwekenlochem.nl
