LOCHEM/EPSE – Henk Datema (63) uit Epse is lijsttrekker van het CDA. Hij is een nieuwkomer in de lokale politiek. Met een combinatie van een frisse blik en een open vizier gaat hij de verkiezingsstrijd aan. Volgens hem moet het politieke midden de problemen samen aanpakken. Maar eerst, zo gebruikelijk in deze serie interviews, antwoord op de vraag: Wie is de mens achter de lijsttrekker?
Acht portretten van lijsttrekkers
In de weken tot aan de gemeenteraadsverkiezingen presenteert de Berkelbode wekelijks een uitgebreid portret met de lijsttrekkers van de acht partijen die in de gemeente Lochem meedoen. Daarbij gaat het slechts ten dele over politiek. Vooral de mens achter de lijsttrekker moet naar voren komen. Waar stond de wieg, wat voor kind was het en hoe zag de carrière er tot nu toe uit? Via een lijstje met trivia-vragen komen we details te weten over onder meer hobby’s, favoriete muziek en de favoriete plek in de gemeente.
– Lees HIER aflevering 1 over Henk van Zeijts (GroenLinks)
– Lees HIER aflevering 2 over Calle Janssen (LochemGroen!)
– Lees HIER aflevering 3 over Marleen van der Meulen (D66)
– Lees HIER aflevering 4 over Eric-Jan de Haan (VVD)
– Lees HIER aflevering 5 over Lex de Goede (MmL)
– Lees HIER aflevering 6 over Jos Israel (PvdA)
Henk Datema werd geboren in Deventer. Zijn ouders waren daar neergestreken vanuit Groningen. Vermoedelijk om de simpele reden dat daar een woning beschikbaar was. “Dat was in die tijd – net als nu – nogal een probleem”, zegt Henk. Vader vond werk bij de textielfabriek van Ankersmit en moeder was huisvrouw met een paar ‘werkhuizen’. Het was een klassiek arbeidersgezin met twee zoons. Henk heeft een 3 jaar oudere broer.
Vader
Toen Henk in de 6e klas van de lagere school zat overleed zijn vader plotseling aan een hartinfarct. “Dat was een schok. Ik kon het heel goed vinden met mijn vader. Het verlies viel zwaar, maar ik zei tegen mijn moeder: ‘We moeten wel samen verder.’ Die instelling heb ik ook bij latere tegenslagen steeds gekoesterd”, zo vertelt hij.
Werken voor geld zat er al vroeg in. Op z’n 10e begon hij een schillenboer te helpen en later was hij brood- en krantenbezorger. “Ik was veel op straat en onder de mensen. Dat vond ik fijn”, aldus Henk. Het gezin kon zich, door hard werken, op enig moment een verhuizing naar een wat betere buurt in Deventer veroorloven.
Stempel
Henk zegt: “Op de lagere school kreeg ik het stempel ‘kan niet goed leren’. Maar vervolgens doorliep ik de LEAO en MEAO zonder problemen. En tijdens mijn loopbaan volgde ik altijd cursussen in mijn vrije tijd en ik kreeg uiteindelijk de kans om te studeren aan Nijenrode. Het behalen van mijn MBA vind ik nog altijd een hoogtepunt in mijn leven. Juist ook door dat eerdere stempeltje.”
Na de MEAO solliciteerde hij bij de AMRO-bank én bij de Belastingdienst. Bij beide kon hij beginnen. Hij koos destijds voor de bank. Hij ging aan het werk in een nieuw kantoor aan de Verzetslaan in Deventer, als assistent interne controle. Maar al snel riep de militaire dienst. Hij diende bij de luchtmacht in Soesterberg. Eerst in de bewaking en later als hofmeester in de officiersmess. Daar had hij het naar zijn zin.
AMRO in Lochem
Na de militaire dienst kon Henk terugkeren bij de bank en kreeg daar een mooie bonus voor. Hij ging aan de slag op de kredietadministratie van het kantoor van de AMRO-bank aan de Bierstraat in Lochem. Ongeveer 2 jaar later werd hij kredietbehandelaar bij de Rabobank in Gorssel. Het gezin ging boven de Rabobank aan Het Wansink in Epse wonen. Dat was in 1985 en het markeerde het begin van een lange carrière bij de coöperatieve Rabobank. “Ik moest nogal wennen aan de structuur van de bank. Er was een directeur met een bestuur. Maar ik kon het goed met ze vinden en leerde ook daar heel veel.”
Zijn loopbaan voerde langs veel functies en standplaatsen. Het zou te ver voeren om ze allemaal te beschrijven, maar een aantal kan niet onbenoemd blijven. In Gorssel werd hij, na het vertrek van de directeur, gevraagd of hij die rol op zich wilde nemen. “Ik vond mezelf, met 31 jaar, te jong en twijfelde enorm. De afdeling interim-management in Utrecht zei toen; ‘kom maar bij ons’. Ik ging interim-klussen doen in Noord- en Oost-Nederland.” Dat bracht hem onder meer naar Winschoten en de Friese gemeente Gaasterland.
Friese keien
In Groningen kwam hij onder meer in aanraking met graan verbouwende herenboeren, met wie het financieel niet altijd goed ging. “En in Friesland snapte ik aanvankelijk niks van de taal, maar zei toch tegen iedereen dat ze maar gewoon Fries moesten spreken. Ze hadden het steeds maar over ‘kij’. Ik dacht aan stenen, maar het bleek het Friese woord voor koeien te zijn”, zo klinkt het.
Hij herinnert zich: “Het ging goed daar in Friesland. Ik had een klik met de mensen en ik werd gevraagd om te blijven. Ik kwam daar in dienst en was dus interim af. Ik werd 2e man.” In 1990 verhuisde het gezin Datema naar Balk. Er volgden bankfusies met onder andere Koudum en Workum. Henk werd er algemeen directeur. En in 2000 was er nog een fusie met Sneek en daar was Henk opnieuw korte tijd 2e man, maar na pensionering van de algemeen directeur, nam hij de leiding op zich. Het was een groot kantoor met 350 medewerkers.
Gezin
In de jaren bij de Rabobank trouwde Henk met Arry en het stel kreeg twee zoons, Jelle (35) en Mark (33). Inmiddels zijn er twee kleinkinderen, Tom en Sam. Bij Rabo werd hij regiodirecteur Noord-Nederland. Hij was in die functie de brug tussen de lokale besturen en de Raad van Bestuur in Utrecht. “Een echte bestuurlijke functie en dat lag me niet zo. In Utrecht werkte ik daarna nog enige tijd bij de afdeling shared services, maar ook dat was mij te ver van de ‘echte wereld”, zo vertelt hij.
Hij was de 50 net gepasseerd en besloot de bank te verlaten. “Arry en ik bezochten niet lang daarna onze zoons, die toen in Australië waren voor studie. Daar werd over de toekomst gepraat.” Het leidde ertoe dat vader en beide zoons een uitgeverij en drukkerij in Groningen overnamen. Dat bedrijf is verkocht. Inmiddels houden de zoons zich bezig met het transformeren van panden naar woningen. Henk kijkt daarbij mee, maar heeft geen zakelijk belang.
Ziekte
Henk werd in 2018 ernstig ziek. Hij kreeg nierkanker. Daarbij werd een nier verwijderd. “Ik ben daar goed doorheen gekomen. Ik voel me gezond. Maar mijn zoons zeiden: Pa, ga jij maar met pensioen.” Niet dat hij toen achter de geraniums is gaan zitten. Henk bleef zich maatschappelijk inzetten. “Dat vind ik belangrijk. Ik kom uit een gereformeerd gezin en dat calvinistische zit er wel in.” Zo was hij onder meer bestuursvoorzitter van de school van zijn kinderen en lid van de Lions Club Deventer-Zuid. Hij is momenteeel voorzitter van het college van kerkrentmeesters Gorssel/Epse. Daarnaast is hij nog penningmeester van een vereniging van eigenaren van een wooncomplex in Deventer.
Politiek
Dat hij als lijsttrekker de gemeenteraadverkiezingen zou ingaan, had hij zelf tot voor kort ook niet gedacht. Door de al veelbeschreven crisis binnen de CDA-afdeling gingen de ontwikkelingen – noodgedwongen – erg snel. Hij is weliswaar al lang lid van het CDA, maar had niet eerder de ambitie om actief te worden. Amper een half jaar woonde hij een fractievergadering bij, ter oriëntatie. Vervolgens werd hij al snel fractiemedewerker en pas afgelopen december vroeg het bestuur hem om lijsttrekker te worden. “Ik heb eerst de anderen op de kandidatenlijst gebeld en gevraagd was ze daarvan vonden. Ik kreeg hun steun en pas toen heb ik ja gezegd.”
CDA-wonder
Hij is erg te spreken over hoe het nu gaat binnen de afdeling. “Ik noem het ‘t CDA-wonder. Mensen met kennis van zaken, die elkaar nog niet zo lang kennen, blijken het heel goed met elkaar te kunnen vinden. Dat geeft vertrouwen.” En op de vraag ‘waarom CDA?’ volgt het antwoord: “Ik maak me zorgen over de polarisatie in de samenleving. Dat komt vooral van de uitersten op links en rechts. Ik vind oprecht dat het politieke midden samen voor oplossingen moet zorgen. Daar komt mijn coöperatieve achtergrond om de hoek kijken. Het CDA is bij uitstek een middenpartij die midden in de samenleving staat. En ik hecht aan de christelijke manier om tot oplossingen te komen. Dat betekent: omzien naar elkaar. Iedereen telt. Jong en ouder, maar ook arm en rijk.”
Naar mensen toe
Hij wil volksvertegenwoordiger zijn. Voor mij is de politiek nog heel nieuw en ik leer nog elke dag. Ik ga momenteel veel naar mensen toe, waaronder ook boeren. Dat doe ik niet alleen met het oog op de verkiezingen. Ik wil weten wat er leeft bij de mensen. En dat wil ik blijven doen.”
Henk Datema is een blij man als na 16 maart blijkt dat het CDA de huidige 3 zetels in de Lochemse raad heeft behouden. En ten slotte zijn levensmotto: “Elke dag opnieuw beginnen. Bij tegenslag kun je zielig doen en verbitterd op de bank blijven zitten. Ik ga liever elke dag weer vooruit!” De politieke slogan luidt overigens: ‘Daadkracht!’
Henk Datema in ‘t kort:
We vragen elke lijsttrekker om een aantal vragen in slechts enkele woorden te beantwoorden.
Deze week:
Henk Datema, lijsttrekker CDA
Woonplaats: Epse
Leeftijd: 63
1. Mooiste plek in de gemeente?
Dommerholtsveer
2. Favoriete boek?
‘De eeuw van mijn vader’ – Geert Mak
3. Favoriete muziek?
Seventies en Eighties pop
4. Huisdieren?
Irisch soft coated wheaten terriër Bobbi
5. Hobby’s?
Fietsen (tracking bike), reizen met caravan, tuinieren, kranten lezen
6. Sport (actief of passief)?
Fietsen, zwemmen en sinds kort golfles
7. Op welke persoon zou je stemmen als je niet op je eigen partij mag stemmen?Jan de Vries (VVD – gedeelde Groningse roots)
8. Gezinssamenstelling?
Echtgenote Arry, zoons Jelle en Mark
