Gastvrijheid van opoe Postel aan de basis van De Witte Wieven

0
Gé Postel opj de Zwiepse Molen (foto: Jorrit van de Kolk / jorpics.com)

(Dit interview is afkomstig uit de Witte Wievenkrant die in de week voor Pasen is verschenen. LochemsNieuws was verantwoordelijk voor de redactie van die krant.)
ZWIEP – Gé Postel kent de geschiedenis van De Witte Wieven als geen ander. Hij maakte er 40 jaar lang deel van uit. Zijn vader Gait was de creatieve geest maar Gé was, met zijn familie, de harde werker die alles in goede banen leidde. Zelf zegt hij daarover: ,, Pochen en in de bokse driet’n is géén kunst’’ Maar toch!

Molen
De familie Postel is onlosmakelijk verbonden met Zwiep. Een voorvader was al molenaar. De molen stond aanvankelijk, vanaf 1851, bovenop de Lochemse Berg. Vanwege concurrentie van nabijgelegen molens werd eerst een poging gedaan om de molen halverwege Zwiep en Lochem te herbouwen. Al voor de voltooiing bleek deze op die locatie onvoldoende wind te vangen. Opnieuw werd alles opgepakt om op de huidige plek in Zwiep definitief te herrijzen.

Bakkerij
Later ontstond niet ver van de molen een bakkerij. ,,Daar werd eerst alleen roggebrood gebakken. Witbrood was toen nog onbekend’’, vertelt Gé, die het bakkersvak zelf leerde in Wageningen. Toen hij in de zaak kwam was vader Gait de 50 net gepasseerd. ,,Hij kon het wat rustiger aan gaan doen en toen kwam zijn creativiteit tot volle wasdom’’, zo herinnert Gé zich.

Gé Postel bij de Zwiepse Molen (foto: Jorrit van de Kolk / jorpics.com)

Wandelroute
De horeca-aspiraties van de Postels zijn overigens bijna letterlijk komen aanwaaien. Gé vertelt: ,,Het Verfraaingsgezelschap Lochem – een voorloper van de VVV – had een wandelroute uitgezet die door Zwiep liep. Als de wandelaars hier aankwamen hadden ze ‘de piepe leug’. Bij de bakkerij lieten zich vallen in een stoel. Sommigen waren brutaal en tikten op de ruiten, met de vraag: Koffie!?’’

Gastvrijheid
Het was opoe Postel die de spreekwoordelijke Achterhoekse gastvrijheid tentoonspreidde. Gé: ,,Opoe zei dan ‘die leu bunt helemaol uut Lochem komm’n lopen’ en gaf ze koffie. Geld wilde ze er niet eens voor hebben.’’ De basis voor de latere uitspanning was gelegd.

Gait Postel
De term ‘Witte Wieven’ was toen ook al geïntroduceerd, in de vorm van een koek. Pas nadat Gé de bakkerij had overgenomen verschenen de eerste fysieke witte wieven bij de bakkerij. Gait Postel was erg creatief en hij maakte onder meer een exemplaar dat met de hand zwaaide als je aan een touwtje trok. Een magneet voor kinderen, zo bleek al gauw.

Booming
In de jaren ’70 waren De Witte Wieven ‘booming’. Vooral mensen met kinderen waren voortdurend op zoek naar recreatiemogelijkheden en Zwiep werd een begrip. De Postels besloten de bakkerij uit te breiden met een café/restaurant. Toen ook nog de IJssel-Berkelroute door Zwiep kwam was er geen houden meer aan. Gé blaast nu nog als hij er aan denkt. ,,’s Avonds kreeg je de laatste gasten niet uit de kroeg maar voor dag en dauw moest ik wel weer in de bakkerij staan.’’ Tropenjaren heet dat op z’n Hollands. Hij zorgde daarnaast ook nog 40 jaar lang voor de Schotse hooglandkoeien die wijlen huisarts Vôute naar Lochem had gehaald en die een attractie op zich waren bij de Uitspanning.

Medewerkers
Gé: ,,Iedereen hielp mee. Van mijn moeder, opa, oma, de kinderen en later ook veel andere jongelui uit Lochem. Het enthousiasme was geweldig mooi om te zien. Tijdens de Keidagen gingen ze vaak flink tekeer maar op zondagochtend stonden ze wél gewoon weer in Zwiep om te helpen.’’ Met genoegen stelt Gé vast dat die jongelui van toen allemaal goed terecht zijn gekomen. ,,Ik kreeg er pas nog eentje op bezoek die het helemaal heeft gemaakt n Colorado in de Verenigde Staten. Het is prachtig om te zien dat ze het goed doen. Ze hebben kennelijk goed geleerd van mijn fouten’’, zegt hij lachend.

Problemen
Met het succes kwamen ook de problemen. Buren die uitbreidingen wilden tegenhouden bijvoorbeeld. ,,Ik wist niks van dat soort procedures en ineens sta je als simpele bakker voor de rechter of zelfs de Raad van State. Ik had gehoopt dat we elkaar in Zwiep wel wisten te vinden om zulke dingen onderling te regelen, maar zo werkt het schijnbaar niet.’’

Verkocht
Gé verkocht de zaak dik 5 jaar geleden aan Zeijlemaker Beheer uit Zutphen, dat de exploitatie verpacht. Met de twee vorige uitbaters boterde het niet zo. Bij Theo en Miranda Blaauw komt Gé inmiddels weer graag over de vloer. ,,Ik kende ze al voordat ze hier begonnen. Theo is een geweldige kok en Miranda de perfecte gastvrouw. Ze hebben er wat moois van gemaakt en hebben nu al veel succes. Ik gun ze het van harte’’, zo zegt Gé Postel, die zelf overigens vaak op de molen is te vinden. Sinds kort is hij gediplomeerd molenaar. Ook die molen blijft een belangrijke trekpleister voor Zwiep.

De Witte Wieven Krant kan HIER in zijn geheel worden doorgebladerd
Website Witte Wieven
Website Zwiepse Molen

Gé Postel bij de Zwiepse Molen (foto: Jorrit van de Kolk / jorpics.com)